Zeven Zeeuwse vrouwen

Zeven Zeeuwse vrouwen, in leeftijd variërend van zeventig tot tachtig jaar, vertellen in dit boek op indringende wijze het verhaal van hun eigen leven.

Het zijn stuk voor stuk doodgewone vrouwen; de meesten groeiden op in gezinnen van arbeiders en middenstanders en geen van hen bezocht de middelbare school. Maar het zijn wel vrouwen aan wie het leven niet ongemerkt voorbij is gegaan. Ze zijn er door getekend en soms gekneusd, maar ze zijn er niet aan onderdoor gegaan. De meesten zijn er sterk en strijdbaar van geworden. Ze hebben het aangedurfd om de vele emotionele en schrijnende, maar soms ook vrolijke en vertederende momenten uit hun leven eerlijk en open te vertellen. Daardoor groeien deze 'doodgewone' vrouwen in hun zelfportretten uit tot bijzondere vrouwen.

Omdat hun leven het grootste deel van deze eeuw beslaat, schetsen ze samen ook een geheel eigen beeld van de Zeeuwse samenleving in de twintigste eeuw; een samenleving gezien door de ogen van vrouwen. In vaak meeslepende verhalen vertellen ze hoe ze als kind de crisis en als jonge vrouw de oorlog meemaakten, hoe ze meehielpen in de wederopbouwperiode en hoe ze nu de welvaart en de nieuwe vrijheden van het einde van de eeuw beleven en beoordelen.